ผ้ามัดย้อมคืออะไร ?
ก็รู้แหละว่ามันคือการเอาเสื้อมามัด แล้วเอาไปย้อมสีแต่ก็ยัง ไม่เคยลองทำด้วยตัวเองเลยซักครั้ง วันหยุดนี้เป็นโอกาสเหมาะที่จะชวนลูกไปออกไปลองทำอะไรใหม่ๆ ด้วยกัน
“สีแบบนี้แหละที่เด็กๆ ชอบ”
“ผ้ามัดย้อมสีคราม สวยและน่าใส่มาก”
ตอนแรกชวนเขาตรงๆ ว่า “ไปบางกระเจ้ากันไม๊ ?”
เขาตอบปฏิเสธทันที น่าจะเพราะเขาไปบ่อยแล้วก็แค่เดินซื้อของ กินคงจะเบื่อ
เลยเปลี่ยนคำชวนใหม่ว่า
“เราไปทำเสื้อสีสวยๆ มาใส่กันไม๊ ?”
แค่นั้นแหละ…รีบพุ่งไปเตรียมตัวทันที
ณ บ้านธูปหอม ต.บางน้ำผึ้ง คุ้งบางกระเจ้า
ที่นี่มีกิจกรรมหลักๆ อยู่สองอย่าง คือ ทำธูปหอม และ ทำผ้ามัดย้อม
อย่างที่บอกเราไปที่คุ้งบางกระเจ้าบ่อยมาก เพราะบ้านอยู่ใกล้ ข้ามแม่น้ำเจ้าพระยาไปก็ถึงแล้ว
วิธีเดินทางและพิกัด
วันนี้เลือก แว้นรถมอเตอร์ไซค์ไป เพื่อความสะดวกรวดเร็ว
ข้ามฝากโดยใช้ ท่าเรือวัดบางนอก แล้วขึ้นฝั่งที่ ท่าเรือวัดบางน้ำผึ้งนอก
จำอัตราค่าโดยสารแบบแป๊ะๆ ไม่ได้ แต่รอบนี้ มอเตอร์ไซค์ 1 คัน ผู้ใหญ่ 2 คน เด็ก 1 คน จ่ายรวมแค่ 15 บาท เท่านั้นเอง เรือมาเรื่อย ๆ ไม่ต้องรอนานครับ สะดวกมาก
“นั่งเรือ ชมวิว ข้ามแม่น้ำ”
“ท่าน้ำวัดบางนานอก เรือข้ามฟากคือ สีเขียวๆ ลำนั้นเลย”
ทางเข้าและที่จอดรถ
ทางเข้าเป็นซอยเล็กๆ มอเตอร์ไซค์และจักรยานเข้าไปได้สบาย
ถ้าขับรถยนต์มา จะ “มีลานจอดรถ” อยู่ด้านหน้าทางเข้าซอย แล้วเดินเข้าไปนิดเดียวก็ถึงครับ
บริเวณทางเข้าจะมีป้ายบอก มองเห็นง่าย ตรงไปเลยครับ
ขั้นตอนทำผ้ามัดย้อมที่บ้านธูปหอม
อันดับแรก เมื่อไปถึง สามารถเลือกชิ้นงานที่จะทำได้เลยครับ
มีให้เลือกหลากหลาย ทั้งกระเป๋า หมวก ผ้าคลุม และเสื้อก็มีไซซ์ทั้งของเด็ก ผู้หญิง และผู้ชาย
มีป้ายราคาบอกชัดเจน เลือกได้ตามใจชอบ แล้วสแกนจ่ายเงินได้เลย
“มีราคาบอกชัดเจนครับ”
“มีเสื้อให้เลือกหลายแบบด้วย”
อันดับสอง เลือกว่าจะทำ “สีสัน” หรือ “สีคราม”
จากนั้นเลือกตัวอย่างลายที่จะทำ ซึ่งจะมีผ้าลายตัวอย่างแขวนโชว์อยู่ให้เลือกดู
แน่นอนว่าเด็กๆ ก็ต้องเลือกสีรุ้ง (Rainbow) อยู่แล้ว ส่วนผมขอเลือกทำสีคราม ซึ่งต้องไปทำอีกโต๊ะนึง แต่เราก็รอลูกทำของเขาให้เสร็จก่อน ค่อยไปเริ่มของเรา
สนุกง่าย ๆ เด็กก็ทำได้
มีคุณครูคอยแนะนำทุกขั้นตอนครับ ไม่ยากเลย
ขั้นตอนมีประมาณนี้:
เลือกลาย → มัดผ้า → ย้อมสี → ล้าง → ตากแห้ง
“สีสันสดใส สวยงาม เด็กๆ ชอบมาก”
ขั้นตอน “มัด” อาจจะยากสำหรับเด็ก แต่ “การย้อม” คือความสนุกของจริง ฮ่าๆๆ
เด็กชอบมาก ผลงานที่ได้ไม่มีซ้ำแน่นอน
ไม่นานก็เสร็จครับ ทำไม่ถึง 20 นาทีจากนั้น ก็ทิ้งไว้ที่เหลือคุณครูจะจัดการเอง
ไปเที่ยวต่อที่อื่นค่อยกลับมารับผลงานอีกที ใช้เวลาประมาณ 1-2 ชั่วโมงครับ
สีครามต่างจากสีสันยังไง?
การย้อมสีครามจะแตกต่างเล็กน้อยครับ
เราไม่ได้ “ทาสีลงบนผ้า” เหมือนที่ทำแบบสีสัน แต่จะใช้วิธี:
พับลาย → มัด → จุ่มลงหม้อสีคราม → ล้างหลายรอบ → ตากแห้ง
“สำหรับสีครามเราจะนำผ้าลงไปในหม้อต้มเลย”
ขั้นตอนอาจดูง่ายแต่สิ่งที่จะทำให้ลายแป๊ะไม่แป๊ะ คือการพับผ้า ซึ่งอันนี้แล้วแต่ฝีมือ ฮ่าๆๆๆ
สรุป หัวใจของผ้ามัดย้อมคือ “การพับผ้า” นั่นเอง
ระหว่างที่รอผ้ามัดย้อมของเราแห้ง
มีค่าเฟ่ใกล้ๆ ชื่อ บ้านต้นจาก ไปรอที่นั่นได้ถ้าไม่อยากไปที่อื่น ส่วนเรามามอเตอร์ไซค์ ขับรถเล่นไปที่อื่นครับ
วันนี้ขอแวะที่ร้าน Sabaidee Cafe เหตุผลคือผ่านตลอดไม่เคยเเวะซักที
บรรยากาสน่านั่งเล่นซัก 1 ชั่วโมงพอได้ครับ มีเค้กให้ทาน ไปลองกันได้
“บรรยากาศร้านดูเย็นแม้วันที่อากาศร้อน”
“ทำไมเค้กมันอร่อยอย่างนี้เนี่ย!”
ยังมีร้านคาเฟ่อีกเยอะมากในคุ้งบางกระเจ้า ไปร้านไหนก็ได้ครับที่สะดวกหรือหากิจกรรมอื่นทำรอเช่น พายเรือคายัค ก็น่าสนุก
ก่อนกลับบ้าน: สิ่งที่ควรรู้และเตรียมไว้
บ้านธูปหอม เปิดเฉพาะวันเสาร์–อาทิตย์ เวลา 09:00–15:00 น.
บางวันคนเยอะ บางวันก็โล่ง ๆ แล้วแต่จังหวะ แต่โดยรวมแล้วเราใช้เวลาไม่นานในการทำกิจกรรมครับ
“ตอนกลับฝนก็ตกลงมาซะงั้น!”
“บรรยากาศบ้านสวนมาก อย่าลืมยากันยุง!”
ยากันยุงต้องมาก่อน!!!
ขอ ย้ำหนักมาก ว่าอย่าลืม ยากันยุง! เพราะที่นี่บรรยากาศเป็นธรรมชาติล้วน ๆ ยุงค่อนข้างเยอะ
นอกจากนี้ควรเตรียม: ครีมกันแดด แว่นตา น้ำดื่ม จะดีมาก
ประสบการณ์เกินคาด (แม้แต่สำหรับผู้ใหญ่)
ตอนแรกมาแบบไม่คาดหวังอะไร แค่หากิจกรรมทำในวันหยุด แต่พอเอาเข้าจริงๆ มัน
“ตื่นเต้นเหมือนกัน” แม้แต่ผู้ใหญ่อย่างเรา แล้วถ้าเป็นเด็ก…มันจะขนาดไหน
กลับมาบ้าน ลูกเห่อเสื้อมาก จะใส่ซะให้ได้ ยังไม่ได้ซักอีกรอบเลย
“ได้ใส่แล้วครับ!”
“ตอนลงสีต้องช่วยนิดหน่อย”
อยากให้เด็กๆ ได้ลอง
กิจกรรมนี้ทั้ง สนุก ง่าย และมีคุณค่าทางใจ
เด็ก ๆ ได้ลงมือทำ ได้เลือก ได้มั่ว ฮ่าๆๆๆ
และได้ของกลับบ้าน โดยที่พวกเขาภูมิใจว่า “ฉันทำเอง”
ถ้ามีโอกาส แนะนำให้ลองพาเด็ก ๆ มาทำดูสักครั้งครับ “คุ้มค่าทั้งเวลาและความทรงจำ“แน่นอน
“แรงดี ไม่มีง่วง”
การได้ออกไปทำกิจกรรมกับลูกในวันหยุด ช่วงเวลาสั้นๆ แต่เป็นความทรงจำยาวนาน
สิ่งที่เป็น “ครั้งแรก” ของเขามันก็เป็น “ครั้งแรก” ของเราด้วยเหมือนกัน
ทำให้นึกถึง “ครั้งแรก” ของเขาในทริป
นั่งรถไฟไปอยุธยา: ครั้งแรกกับการนั่งรถไฟของเด็กน้อย
ความตื่นเต้นเล็ก ๆ แบบนั้น
ที่พอเราโตขึ้น…บางทีก็ลืมไปแล้วว่ามันรู้สึกยังไง
แต่พอได้เห็นผ่านสายตาของเขา…มันก็กลับมาอีกครั้ง
